169. Mην ξεχνάτε το Δήμο Μουζακίου,   
                     κ. Πρωθυπουργέ!

                                 Iστότοπος:ofigousiotis2.blogspot.com                                                         E-mail:giwrgospattas@gmail.com

                                                               

                                                                             Του Πάττα Γεωργίου                 Στα μέσα του περασμένου Οκτώβρη, ο Πρωθυπουργός, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, περιόδευσε στα χωριά της Αργιθέας και των Αγράφων. Έτσι, είδε από κοντά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των ορεινών αυτών περιοχών.                                                                         Στο χώρο των Αγράφων βρίσκεται και ο Δήμος Μουζακίου, ένας δήμος που περιλαμβάνει στους κόλπους του πολλές ορεινές κοινότητες, οι οποίες επλήγησαν έντονα από τον Ιανό, το Σεπτέμβρη του 2018. Στην Οξυά, για παράδειγμα, εξαφανίστηκαν δρόμοι και γέφυρες. Το ένα εκατομμύριο, που πήρε για αποκατάσταση, αποδείχθηκε πολύ μικρό ποσό. Έκτοτε, οι δημότες του υποφέρουν από τις καταστροφές που προκλήθηκαν. Το ίδιο συνέβη και με άλλα χωριά του δήμου. Πέρα από τον Ιανό, τα προβλήματα που δημιουργεί η ορεινότητα αυτών των περιοχών, είναι δυσεπίλυτα. Τα προβλήματα αυτά κρατούν τις κοινότητες του δήμου σε απομόνωση και σε δυσκολίες προσβασιμότητας. Απαιτούνται έργα αντιπλημμυρικά, οδικών δικτύων, ύδρευσης και ψηφιακών υποδομών για να μπορέσουν αυτές οι κοινότητες να βγουν από την απομόνωση. Ο Δήμος Μουζακίου είναι μία πανέμορφη περιοχή που αξίζει κανείς να ζει και όχι μόνο να την επισκέπτεται στις γιορτές και τα καλοκαίρια. Αναπτυξιακά, όμως, βρίσκεται στην ίδια μοίρα - αν όχι χειρότερη - με τους τρεις δήμους (Αγράφων, Αργιθέας και Λίμνης Πλαστήρα) που μοιράζονται ένα κονδύλι 90 εκατ. ευρώ που τους επιχορηγήθηκε. 

                                                       Το κατεστραμμένο από τον Ιανό 

                                                           Κέντρο Υγείας Μουζακίου 

                                                                                                                                                                        Η ορεινότητα μιας περιοχής δημιουργεί πολλαπλάσιες ανάγκες σε σχέση με άλλες μη ορεινές, ανάγκες που πηγάζουν από τη μορφολογία του εδάφους και τα ειδικά προβλήματα που αναπαράγονται. Δεν απομένει παρά να βρούμε τους πόρους για την ικανοποίηση αυτών των αναγκών. Υπάρχουν σκέψεις για τη διάθεση πόρων από το ΕΣΠΑ και κάποια ειδικά κοδύλια, άρα, δεν απαιτείται παρά βούληση. Αυτή τη βούληση περιμένει και ο Δήμος Μουζακίου, ώστε οι κοινότητές του να αποφύγουν την ερημοποίηση που έχει σοβαρό αντίκτυπο στη ζωή των κατοίκων, στον πρωτογενή τομέα, τη φυτική παραγωγή και το ζωικό κεφάλαιο. Στα σχέδια της κυβέρνησης υπάρχει η σκέψη που αφορά στο σύνολο των ορεινών περιοχών της χώρας, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με περιοχές - όπως ο Δήμος Μουζακίου - όπου ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την ίδια την ύπαρξή τους. Το ενδιαφέρον, που πρέπει να επιδείξει η κυβέρνηση σε παρόμοιους δήμους, αποτελεί ζήτημα εθνικής προτεραιότητας. Η εγκατάλειψη και η περιθωριοποίηση αυτών των περιοχών δεν αρμόζει σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Οι ευχές και οι θεματικές των ομιλιών δεν αρκούν για να αλλάξει η μοίρα μιας περιοχής. Χρειάζονται επιθετικές δράσεις και πράξεις. Η ζωή στο χωριό είναι όμορφη μόνο όταν ζει κανείς σε συνθήκες που βρίσκονται κοντά στη σύγχρονη πραγματικότητα και δεν στερείται τα αυτονόητα, όπως είναι η επικοινωνία, η συγκοινωνία, η υγεία και η μόρφωση των παιδιών του.

     Οι ορεινές κοινότητες, για τις οποίες μιλάμε, άλλοτε υπήρξαν δραστήριες πληθυσμιακές και πολιτιστικές εστίες, αλλά τελευταία, συντελούντος και του Ιανού, αντιμετωπίζουν προβλήματα δημογραφικής ερήμωσης, λόγω δυσμενών συνθηκών διαβίωσης και έλλειψης έργων υποδομής. Αν αφεθούν στην τύχης τους, χωρίς οικονομική υποστήριξη, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα καταρρεύσουν πληθυσμιακά και κοινωνικά. Είναι βαρύς ο πόνος και η απελπισία να αναγκάζεται μία οικογένεια να εγκαταλείψει το σπίτι της. Για σκεφθείτε να βρεθείτε απέναντι σε ένα χωριό - φάντασμα, όπου τα σπίτια του μιλούν με το δικό τους τρόπο για τα περασμένα μεγαλεία! Αυτοί οι άνθρωποι των ορεινών οικισμών πάλεψαν κάποτε σε όλη τους τη ζωή για να εξημερώσουν άγρια μέρη και δυσπρόσιτα. Με μόχθο, ευρηματικότητα και υπομονή κατάφεραν πολλά, βασισμένοι στα λίγα, αλλά, όταν πήραν την απόφαση να φύγουν από τη γη των παππούδων τους, είχε ωριμάσει μέσα τους η ελπίδα πως αλλού θα ζήσουν πιο ανθρώπινα. Κατέβηκαν στις πόλεις για να μπορούν να δουλέψουν, να μορφώσουν τα παιδιά τους και να ξεφύγουν από το άγχος της καθημερινής επιβίωσης. Όσο, όμως, κι αν έχει καλυτερέψει η ζωή τους, ποτέ δεν θα πάψουν να ονειρεύονται την επιστροφή στο χωριό, όπου βρίσκονται οι ρίζες τους. Υπάρχουν έστω και λίγα κίνητρα; Η επιστροφή μόνιμου πληθυσμού στα ορεινά χωριά μιας περιοχής - και κυρίως νέων ανθρώπων - που θα τους εξασφαλίζει ένα πιο ελκυστικό μέλλον, είναι ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση στην προσπάθεια ανάπτυξης ενός τόπου. Μην ξεχνάτε το Δήμο Μουζακίου, κ. Πρωθυπουργέ, που βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης. Ένας αγραφιώτικος δήμος είναι και αυτός. Περιοχές, που δεν έχουν θάλασσες, τα βουνά τους πρωτίστως θα πρέπει να αξιοποιηθούν. Άλλωστε, ως γενέθλια γη και τόπος δράσης του Καραϊσκάκη αξίζει ιδιαίτερης προσοχής.