134. ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 8:

       Άλλα στοιχεία για τον ύπουλο ρόλο
 του κυκλώματος (2)-Τι συνέβη με συνάδελφο!

                                Ιστότοπος:οfigousiotis2.blogspot.com

( H δημοσίευση αυτή - και άλλες ενδεχομένως που θα ακολουθήσουν - γίνεται στο πλαίσιο των                δημοσιεύσεων που προανήγγειλα στη θεματική ενότητα 131).

    

    Μέσα από τα πάμπολλα γεγονότα - που έχω καταγράψει σε βιβλίο, όχι επισήμως εκδοθέν μέχρι στιγμής - επέλεξα το παρακάτω, επειδή συνέβη με συνάδελφο, μάλιστα από τους πιο συμπαθείς τότε σε μένα και νομίζω ότι τα ίδια συναισθήματα έτρεφε κι εκείνος για το πρόσωπό μου. Ήταν ένας συνάδελφος ήπιων τόνων και συνειδητοποιημένος, θα έλεγα, αλλά, επειδή το περιεχόμενο αυτής της έννοιας είναι πολύ ευρύ και πολυσύνθετο, ας κρατώ και κάποιες επιφυλάξεις. Το προαναφερθέν βιβλίο μου το είχα γράψει όταν είχα ήδη συνταξιοδοτηθεί. Το δαχτυλογράφησα, το φωτοτύπησα και, αφού το έδεσα (ξηρογραφία) σε 20 μόνο αντίτυπα, το μοίρασα σε κάποια πρόσωπα που τότε θεωρούσα φίλους μου. Το τι έγινε, βέβαια, αργότερα, όταν μπήκε στη μέση το κύκλωμα για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα και, μέσω της προσωπικής μου απαξίωσης, να απαξιώσει και τα γραπτά μου - που τους είναι επικίνδυνα για τους σχεδιασμούς τους - ας το αφήσουμε στην άκρη προς στιγμήν! Είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο, όπως διαπιστώνω τώρα που το ξαναδιαβάζω - πολυσέλιδο μάλιστα. Δεν το εξέδωσα επισήμως τότε για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί υπήρχαν ακόμα κάποια θέματα ανοιχτά, ως προς τους στόχους του κυκλώματος και όχι ως προς τα γεγονότα που καταγράφονται, και, δεύτερον, γιατί ήταν σίγουρο ότι μέσω εκδοτικού οίκου το κύκλωμα θα εμπόδιζε την έκδοσή του. Τα γεγονότα, πάντως, που καταγράφω στο βιβλίο, είναι ακριβή και δεν αλλάζουν. Κάποια, μάλιστα, πολύ σημαντικά δεν είχαν καταγραφεί. Ως προς τα συμπεράσματά μου, όμως, έχουν προκύψει από τότε ακόμα πιο επιβαρυντικά στοιχεία για το κύκλωμα της απάτης. Τίτλος του βιβλίου: Στη δίνη του κυκλώνα των "φήλων"! (Η λ. "φήλοι" προέρχεται από το αρχαίο ρήμα φηλόω-ώ (= εξαπατώ). "Φήλοι", επομένως, είναι εκείνοι που, ενώ μας πλησιάζουν ως φίλοι, είναι αυτοί που παραπλανούν και εξαπατούν τον κόσμο!

Μουντό το πρωινό, μουντό και το σχολικό κτίριο. Άδεια η αυλή του σχολείου,
λόγω κορωνοϊού!
( Οι φωτεινές μέρες θα επιστρέψουν. Μέχρι τότε, επιβάλλεται να ακούμε τις
οδηγίες των γιατρών, να οργανώσουμε καλύτερα τη ζωή μας στο σπίτι και, 
κατά το δυνατόν, να περνάμε το χρόνο μας με ευχάριστες και 
δημιουργικές απασχολήσεις ). 

                                                           Συστεγαζόμενα σχολεία

     Τα σχολεία, στα οποία έλαβε χώρα το παρακάτω περιστατικό, τότε ήταν συστεγαζόμενα, στη Νέα Ιωνία του Βόλου, και λειτουργούσαν πρωί - απόγευμα. Τάξη ΣΤ' και διδάσκαμε στην ίδια αίθουσα και οι δυο συνάδελφοι (εναλλάξ, ανά εβδομάδα). Στο 35ο Δημοτικό Σχολείο υπηρετούσα εγώ, στο 15ο ο συνάδελφος Θοδωρής Αν...... Μετέπειτα, βέβαια, η αρίθμηση των σχολείων, που ήταν ενιαία μέχρι τότε με τα σχολεία του Βόλου, στη Ν. Ιωνία άλλαξε - πολύ κακώς, κατά την άποψή μου - και έγιναν 9ο και 3ο, αντίστοιχα. Σήμερα, τα σχολεία αυτά λειτουργούν και τα δύο πρωί, καθώς έχουν προστεθεί δύο ακόμα αίθουσες στο μεγάλο κτιριακό τους συγκρότημα.

     Το γεγονός ότι και οι δύο τάξεις χρησιμοποιούσαμε την ίδια αίθουσα αξιοποίησαν οι κύκλοι της απάτης - οι ίδιοι ή τα εδώ τσιράκια τους που παρέσυραν, δεν έχει σημασία, αφού η μεθοδολογία είναι η ίδια - προκειμένου να δημιουργήσουν μία άνευ προηγουμένου αναστάτωση ανάμεσα στους δύο συναδέλφους, αλλά και μεταξύ των μαθητών των δύο τάξεων. Το στοιχείο που τοποθέτησαν στο επίκεντρο της μεθόδευσής τους - όπως, άλλωστε, και σε κάθε περίπτωση των στημένων σκηνικών τους αυτοί οι κύκλοι - ήταν η παραπλάνηση και, τελικά, η παρεξήγηση! Περίπου, ό,τι συμβαίνει με τους λύκους που παραπλανούν τα σκυλιά, προκειμένου να μπουν στο κοπάδι και να το κατασπαράξουν! Μόνο που εδώ φροντίζουν πρώτα να απαξιώσουν, να φθείρουν οικονομικά - σε βαθμό καννιβαλισμού -  και να περιθωριοποιήσουν εκείνον ή εκείνους που κατάλαβαν ότι έχουν αντιληφθεί τον δόλιο ρόλο τους και επιδιώκουν να τους βγάλουν τη μάσκα!

                                                 Το χρονικό κενό, ανάμεσα στις δύο βάρδιες

     Ανάμεσα στις δύο βάρδιες - πρωί και απόγευμα - υπήρχε τότε ένα κενό μισάωρο, από τις 1.30' μέχρι τις 2 το μεσημέρι. Στο κενό αυτό διάστημα, το κύκλωμα της απάτης έστελνε κρυφά κάποιους εξωσχολικούς - ή ακόμα και παιδιά του σχολείου, πού να το γνωρίζει κανείς - και έκαναν διάφορες ζημιές στην κοινή μας αίθουσα: Έσπαζαν χάρακες κοινής χρήσης ή άλλα αντικείμενα που οι δύο συνάδελφοι είχαμε φυλαγμένα σε ξεχωριστά συρτάρια, έσχιζαν τις μαθητικές εργασίες - που κάθε τάξη είχαμε σε διαφορετικούς χώρους τοιχοκολλημένες - έσχιζαν ακόμα και μεγάλους χάρτες που χρησιμοποιούσαμε στη διδασκαλία κ. ά. Το χειρότερο όλων, ωστόσο, ήταν το ότι, ταυτόχρονα με τις παραπάνω ζημιές, έγραφαν στον πίνακα κάποια κειμενάκια, που απευθύνονταν, υποτίθεται, από τα παιδιά της μιας τάξης προς τα παιδιά της άλλης τάξης! Τα κειμενάκια αυτά έλεγαν περίπου τα εξής: "Δεν σας αντέχουμε άλλο παιδιά του..... Μας σπάσατε τα νεύρα και σας μισούμε γι' αυτά που κάνετε κάθε μέρα στην αίθουσά μας"! (Στις τελίτσες, έγραφαν τον αριθμό του σχολείου, κατά του οποίου η κατηγορία, και το ίδιο, εννοείται, έγραφαν και για τα παιδιά της τάξης του άλλου σχολείου)! Βέβαια, όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβούν και το βράδυ, μετά το πέρας των μαθημάτων, όταν στο σχολείο βρίσκονταν μόνο οι καθαρίστριες, οι οποίες μάλιστα είχαν να καθαρίσουν και τις δύο πτέρυγες του μεγάλου σχολικού κτιρίου. Τα παραπάνω συνέβησαν δύο-τρεις φορές και τα παιδιά της τάξης μου άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα εναντίον των μαθητών της τάξης του άλλου σχολείου! Η ίδια αναστάτωση, υποθέτω,  υπήρχε και στα παιδιά της τάξης του συναδέλφου, όπως φάνηκε αργότερα. Εγώ κατάλαβα αμέσως τι συνέβαινε - ήμουν ήδη γνώστης και παθών ο ίδιος της μεθοδολογίας του κυκλώματος - και προσπαθούσα να δώσω στα παιδιά της τάξης μου να καταλάβουν ότι, όσα συμβαίνουν στην τάξη μας, δεν ήταν έργο των παιδιών της άλλης τάξης, αλλά έργο εξωσχολικών που κάποιοι τους κατηύθυναν. Το ότι αυτά τα έκαναν παιδιά, για μένα ήταν βέβαιο, γιατί τα γράμματα που γράφονταν στον πίνακα, είχαν σαφέστατα γραφικό χαρακτήρα παιδιών*. Τι συνέβαινε, όμως, με το συνάδελφο της άλλης τάξης; Καθησύχαζε εκείνος τα παιδιά της τάξης του, όπως έκανα εγώ; Εξ όσων ακολούθησαν, όχι!

* Το μόνο, για το οποίο δεν μπορώ να είμαι βέβαιος, είναι αν όλα τα παραπάνω στην αίθουσα γίνονταν από παιδιά. Γνωρίζοντας τη μεθοδολογία που ακολουθούν αυτοί οι κύκλοι, πολύ πιθανό τα κείμενα να γράφονταν από παιδιά, όπως είπα, και οι ζημιές να γίνονταν από άλλους εξωσχολικούς. Ακόμα και από ενήλικες. Χρήσιμοι ανόητοι κυκλοφορούν ουκ ολίγοι ανάμεσά μας, τους οποίους το κύκλωμα της απάτης αξιοποιεί με πολλούς τρόπους, όταν τους χρειάζεται! Αυτούς μόνο θεωρεί.....χρήσιμους ανθρώπους το κύκλωμα! Τα έργα τους το λένε και όχι εγώ. Αν θα ήταν δυνατό αυτοί να εξαφανίσουν το μισό πληθυσμό από προσώπου γης, τόσο το καλύτερο για τους σχεδιασμούς τους! Και αυτό, δεν είναι απλώς κάτι που φωλιάζει στις μύχιες σκέψεις τους. Το έχουν πει ήδη κάποιοι από αυτούς τους κύκλους, δείχνοντας σε ποιο επίπεδο προθέσεων κινούνται! Το διατύπωσαν κομψά, το διέψευσαν άκομψα, αλλά το στίγμα των κυνικών έως καννιβαλικών προθέσεών τους παρέμεινε!

                                 Η επίθεση που δέχτηκα σε κοινή εκδήλωση των δύο σχολείων!

     Ετοιμαζόμουν να θέσω το θέμα υπόψη των διευθυντών των δύο σχολείων και να μιλήσω με το συνάδελφο της άλλης τάξης, αλλά άφησα να συμβεί αυτό σε μία κοινή εκδήλωση που θα είχαμε τα δύο σχολεία σε λίγες μέρες, στη μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων του σχολικού κτιρίου. Τότε ήταν που είχαμε γεγονότα! Μετά το πέρας της εκδήλωσης, συγκεντρωθήκαμε όλοι οι συνάδελφοι στο γραφείο του 15ου Δημ. Σχολείου. Ο εν λόγω συνάδελφος του άλλου σχολείου στεκόταν λίγο έξω από την πόρτα του γραφείου, προς το διάδρομο, και θέλησα να τον πλησιάσω για να συζητήσουμε το θέμα της τάξης μας. Μόλις του έτεινα το χέρι, για να τον χαιρετίσω, αμέσως εξαγριώθηκε και άρχισε να μου λέει δυνατά: "Τι είναι αυτά που κάνεις στην τάξη..."!  Προσπάθησα να τον ηρεμήσω, να μιλήσουμε, αλλά δεν με άκουγε! Συνέχισε να φωνάζει και όχι μόνο αυτό: Επιχείρησε ακόμα και να χειροδικήσει εναντίον μου, αλλά μπήκαν στη μέση ο διευθυντής του και άλλοι συνάδελφοι! Ήταν μία σκηνή που δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ήταν δυνατό να μου συμβεί - και μάλιστα με συνάδελφο που ποτέ δεν είχαμε διαφορές, διαφωνίες ή συγκρούσεις. Έβλεπα το συνάδελφο τόσο εξαγριωμένο και μου ήταν αδύνατο να το πιστέψω! Προφανώς, ο καημένος ο Θοδωρής νόμιζε ότι, όσα συνέβαιναν στην τάξη μας, τα έκανα εγώ! "Αν είναι δυνατόν!", έλεγα μέσα μου. Μάλιστα, έδειχνε να πιστεύει στ' αλήθεια, αυτά που απηύθυνε εναντίον μου! Προσωπικά, είμαι βέβαιος ότι κάποιος ή κάποιοι έδωσαν στο συνάδελφο fake πληροφορίες και τον εξαγρίωσαν. Του μίλησαν - και φαίνεται να τον "έπεισαν"- ότι τα συμβάντα στην τάξη μας ήταν έργο δικό μου! Η παραπληροφόρηση και το στημένο σκηνικό της παραπλάνησης λειτούργησαν άψογα! Ε, λοιπόν, ακόμα και σήμερα δεν έχουν αποκατασταθεί οι σχέσεις μας με το συνάδελφο. Ίσως κάποιο ψυχρό"γεια!", από μακριά, ανταλλάσσουμε κάπου-κάπου. Ακόμα και σήμερα, δηλαδή, δεν μπόρεσα ποτέ να του εξηγήσω τι ακριβώς συνέβαινε τότε στην τάξη μας, αλλά ούτε κι εκείνος μου εξήγησε ποτέ για ποιο λόγο στράφηκε τόσο έντονα εναντίον μου. Καμία αποκατάσταση ποτέ και για τίποτε! Φυσικά, τότε δεν θα μπορούσα να μιλήσω στους συναδέλφους για κάποιο κύκλωμα που δρα γύρω μου. Πρώτον, γιατί τότε ακόμα δεν είχα βγάλει κι εγώ ο ίδιος ασφαλή συμπεράσματα, ώστε να μπορώ να μιλήσω με βεβαιότητα και στον κόσμο - το προαναφερθέν βιβλίο μου γράφτηκε πολύ αργότερα - και, δεύτερο, γιατί μάλλον θα εισέπραττα τους συνήθεις γέλωτες, αν τους έλεγα για κάποιο κύκλωμα, και τούτο, παρά το γεγονός ότι στο σχολείο μας συνέβαιναν και άλλα πολύ περίεργα συμβάντα*. Για άλλα τους μιλούσαν κάποιοι και, προφανώς, άλλα εκείνοι είχαν στο μυαλό τους. Οι συνάδελφοι γνώριζαν μόνο ότι μου γίνονται μικροφάρσες, τρολαρίσματα,"πλακίτσες" και άλλα τινα - "προς γνώσιν και συμμόρφωσιν....", για να δουν τις αντιδράσεις μου κ.λ.π., αλλά ουδέν γνώριζαν για τα πραγματικά αίτια και το τι συνέβαινε υπογείως στα παρασκήνια. Δεν θα ήταν δυνατό να τους αποκαλύψουν οι άνθρωποι του κυκλώματος ποια είναι η απόκρυφη μεθοδολογία τους, τι πραγματικά εκτυλίσσεται στα παρασκήνια και ποιοι είναι οι γενικότεροι επτασφράγιστοι στόχοι τους! Ένας, ας πούμε, από τους δευτερεύοντες στόχους τους, που τους βοηθούσε να προωθούν τους γενικότερους σχεδιασμούς τους, ήταν - και είναι -, όχι μόνο να διαλύουν τις δικές μου προσωπικές σχέσεις και συμμαχίες, αλλά να διαλύσουν συν τω χρόνω τις ανθρώπινες γενικά σχέσεις, ώστε, με την περιρρέουσα καχυποψία που θα δημιουργηθεί, κανένας να μην έχει εμπιστοσύνη σε κανέναν! Σας λέει αυτό κάτι για την εποχή που ζούμε; Θα μπορούσα εδώ να σας καταθέσω πολλά παραδείγματα, με συμβάντα, τι εννοώ, αλλά δεν είναι της στιγμής. Πιο κάτω, θα σας αναφέρω ένα μόνο χαρακτηριστικό παράδειγμα που αφορά τον ίδιο.

* Ακόμα και τα μεσάνυχτα έμπαιναν κάποιοι μέσα στο σχολείο, έπιναν καφέ στο δωμάτιο που οι δάσκαλοι κάθονταν στα διαλείμματα, είχαν το φως αναμμένο, χωρίς ποτέ κανείς να τους ιδεί ποιοι ήταν, πώς έμπαιναν μέσα και πώς κλείδωναν το σχολείο, φεύγοντας! Και όχι μόνο αυτά. Έκλεβαν πράγματα και προκαλούσαν ζημιές στο σχολείο. Κάποτε, μάλιστα, είχαν κάψει σημαντικής αξίας αντικείμενα και συσκευές. Πώς  και γιατί, ποτέ κανείς δεν το αντιλήφθηκε; Αυτά τα ερωτήματα είναι μέχρι και σήμερα αναπάντητα! Όπου βασιλεύει η άγνοια, το έδαφος είναι πολύ πρόσφορο για να δρουν ανενόχλητοι οι κύκλοι της απάτης και της διάβρωσης των πάντων.

                                                               "Πέφτω από τα σύννεφα"!

     Παρότι πάντα καλών προθέσεων ο ίδιος και υπεύθυνος στη δουλειά μου, με κάποιους διευθυντές, στα σχολεία που υπηρέτησα, δεν τα πηγαίναμε και τόσο καλά. Αν νομίζετε ότι εγώ ήμουν η αιτία, δείτε τα παρακάτω και θα καταλάβετε:

     Μία χρονιά, στο ίδιο πιο πάνω σχολείο, μας ήρθε ένας νέος διευθυντής. Η συνεργασία μας ήταν πολύ καλή, σε όλα τα επίπεδα. Τόσο σε ό,τι είχε να κάνει με την τάξη μου όσο και στα γενικότερα  ζητήματα της λειτουργίας του σχολείου. Αρκετές φορές, μάλιστα, τον βοηθούσα σε κάθε πρόβλημα που προέκυπτε και ζητούσε τη βοήθειά μου. Και τούτο, στο πλαίσιο μιας διάθεσης συνεργασίας που υπήρχε μεταξύ μας. Έτσι κύλησε ολόκληρη η σχολική χρονιά. Στο τέλος, ο Σάββας - καλά να είναι ο άνθρωπος, ζει ακόμα σε ένα παραλιακό χωριό της Μαγνησίας - με κάλεσε ιδιαιτέρως και μου λέει εμπιστευτικά τα εξής:

- Γιώργο, πέφτω από τα σύννεφα! 

- Τι έγινε, Σάββα, για ποιο λόγο πέφτεις από τα σύννεφα;

- Άλλα μου είχαν πει για σένα, πριν έρθω εδώ, και άλλα διαπιστώνω!

- Για πες μου τι σου είπανε, ποιοι και τι διαπιστώνεις;

- Οι διαπιστώσεις μου είναι εντελώς αντίθετες με όσα μου είχαν πει για σένα πριν να γνωριστούμε. Διαπιστώνω ότι έχω να κάνω με έναν άνθρωπο απόλυτα συνεργάσιμο, εργατικότατο, υπεύθυνο στο έργο του, πολύ καλά καταρτισμένο και πάνω απ' όλα πραγματικό παιδαγωγό! Μη μου ζητήσεις μόνο να σου πω, τι μου είπαν για σένα και ποιοι. Αυτό, δεν μπορώ να σου το πω. Έχω δεσμευτεί γι' αυτό να μην πω τίποτε!

    Πράγματι, παρά τις προσπάθειές μου για να μου αποκαλύψει τι του είχαν πει και ποιοι, δεν κατάφερα να τον πείσω για να μου εκμυστηρευτεί κάτι. Κράτησε την υπόσχεση που είχε δώσει! Την επόμενη χρονιά, ο Σάββας Δ. έφυγε από το σχολείο μας, παρότι ο ίδιος ήθελε να παραμείνει. Το "γιατί έφυγε;", ακόμα δεν το γνωρίζω. Πού να σας πω και ποιος τον διαδέχτηκε! Ο χειρότερος διευθυντής που γνώρισα ποτέ μου! Τυχαίο; Δεν νομίζω. Πάντως, δεν είναι η μόνη περίπτωση που κάποιος κρατά ερμητικά κλειστό το στόμα του στην προσωπική μου υπόθεση και αυτό δεν είναι, επίσης, τυχαίο. Από fake δικαιολογίες, γέμισε η ανθρωπότητα! Η σύγχυση που προκαλούν στον κόσμο, είναι μια θαυμάσια κατάσταση γι' αυτούς. Έτσι, οι κύκλοι της απάτης προωθούν τα σχέδιά τους σχετικά εύκολα, κάτι που πολύ πιο δύσκολα θα συνέβαινε αν είχα τη δυνατότητα να πάρω περισσότερες πληροφορίες από αυτές που ήδη έχω στη διάθεσή μου. Η ψυχολογία της μάζας εδώ παίζει το ρόλο της - όχι θετικό - και οι κύκλοι της απάτης γνωρίζουν να την αξιοποιούν με τον καλύτερο τρόπο. Άλλωστε, ας μη μας διαφεύγει μία αλήθεια: Οποιαδήποτε άποψη, ακόμα και παράλογη να είναι, γίνεται αμέσως αποδεκτή από κάποιον, όταν βλέπει ότι όλοι οι άλλοι γύρω του την αποδέχονται! Αυτό είναι βασική αρχή της ψυχολογίας και της λειτουργίας της μάζας. Σωστό ή λάθος, κανείς δεν το πολυσκέφτεται. Όπου πάνε οι άλλοι! Η εύκολη λύση ή τοποθέτηση είναι πολύ πιο συμφέρουσα πάσης άλλης που απαιτεί σκέψη, προσπάθεια, ή και διαφοροποίηση! Επιπλέον, στην περίπτωσή μας, εκμεταλλεύονται και τον καταλυτικό ρόλο που παίζουν δύο παράγοντες μέσα στην κοινωνική λειτουργία: αυτόν της προκατάληψης (θεματική ενότητα 33 του παρόντος ιστότοπου "Ο Φηγουσιώτης 1") και της ψυχολογικής διαδικασίας της αυτοεκπληρούμενης προφητείας (θεματική ενότητα 34)! Και οι δύο αυτοί παράγοντες είναι το αποτέλεσμα της άγνοιας, αλλά και της αξιοποίησής της από επιτήδειους, και εργαλεία των κακών προθέσεων. Ας μην ξεχνάμε, τέλος, ότι όλα κρίνονται στο πεδίο των προθέσεων - ακόμα περισσότερο και από εκείνο της εφαρμογής των νόμων! Αλλά αυτό ας το αφήσουμε να το δούμε και να το αναλύσουμε πολύ περισσότερο - και με την άνεσή μας - σε μία επόμενη δημοσίευση.